Pomiary zawartości ferrytu FT

Zastosowanie stali kwasoodpornych, a szczególnie kwasoodpornych platerowanych, stwarza szereg problemów natury technologicznej i metalurgicznej. Przy spawaniu stali kwasoodpornej jednorodnej o strukturze czysto austenitycznej ze stalą platerowaną, której podłoże ma strukturę ferrytyczno-perlityczną występuje wymieszanie stopiwa kwasoodpornego o strukturze austenitycznej ze spoiwem niskowęglowym o strukturze ferrytyczno-perlitycznej.

W przypadku stali austenitycznych istotne jest utrzymanie zawartości ferrytu występującego w spoinach w zakresach określonych przez normy, ponieważ jedynie optymalna zwartość ferrytu gwarantuje dobrą ochronę antykorozyjną i zmęczeniową spoin. Jeśli zawartość ferrytu w złączu spawanym jest zbyt niska, wtedy spawany materiał wykazuje tendencje do pękania na gorąco, jeśli zawartość ferrytu jest zbyt wysoka, wtedy pogorszeniu ulega wytrzymałość, ciągliwość, jak również odporność na korozję. W stalach typu duplex deficyt ferrytu w spoinie wpływa na pękanie i zmniejszenie wytrzymałości.