Zapraszamy do lektury kolejnej części cyklu o historii badań ultradźwiękowych📖
💡W latach 30-stych XX w. koncepcja jak i wciąż podstawowe rozwiązania techniczne do badań ultradźwiękowych były rozwijane, mimo braku dostępnej technologii do jej zaimplementowania.
💡W 1937 roku Pohlman w Berlinie opracował sposób zobrazowania ultradźwiękowego, przypominający radiogram. II wojna światowa przyspieszyła rozwój badań ultradźwiękowych, szczególnie w produkcji militarnej. Umożliwiło to opracowanie urządzeń do badań blach, profili oraz wykrywania w nich niezgodności. Wówczas pojawiły się także pierwsze głowice ultradźwiękowe w formach, jakie znamy dzisiaj. Obecnie stosowana technika puls-echo zaczęła się wtedy rozwijać, choć jakość zobrazowania była wtedy bardzo podstawowa w porównaniu do dzisiejszej.
💡F. Firestone, D. O. Sproule i A. Trost pracowali nad wdrożeniem metody ultradźwiękowej na przemysłową skalę. Wtedy też powstały układy do badania techniką przepuszczania (Trost) czy bardziej przypominające dzisiejsze rozwiązania ultradźwiękowe układy z dwoma przetwornikami.
💡Do 1949 roku prace nad wdrożeniem badań UT w przemysłowej formie były prowadzone w tajemnicy, aż do momentu opublikowania w prasie branżowej. Wówczas zainteresowanie tą metodą wykazali Josef i Herbert Krautkrämer oraz Karl Deutsch, którzy dokonali znaczących osiągnięć, wpisując się na stałe w historię przemysłowych badań NDT. Więcej w następnej części!✨